ιşтє вυ уüz∂єη öℓємιуσяυм…

BEKLEYİŞ Ben seni sevdim Senin beni sevmeme ihtimaline karşı sevdim seni Seni severken hiçbir karşılık beklemedim Belki sadece, sadece beni sevmeni istedim Ama sen başkasını sevdin… Ben seni istedim Senin benim yanımda olmama ihtimaline karşı istedim seni Umutlarımı verdim sana, hayallerimi verdim, Tek istediğim; sadece, sadece benimle olmandı. Ama başkasını istedin… Ben seni bekledim Senin yanıma gelmeme ihtimaline karşı bekledim seni Senden gelecek bir tek haberi umutsuzca bekledim. Ve bir güneş gibi doğup aydınlatmanı bekledim bu kapkara dünyamı Ama sen başkasını bekledin… Ben seni aradım Senin bana karşılık vermeme ihtimaline karşı aradım seni Ne vakit görsem seni, titriyordum, bir heyecan kaplıyordu içimi, Saklamıyordum gülüşlerimi, Mutluluğum kalbimden bütün hücrelerime yayılıyordu. "Ne güzel" diyordum. "Yaşamak ne güzel…" Ama sen başkasını aradın… Ben seni özledim Sana kavuşamama ihtimali soğuk bir taş gibi dikilip dururken özledim seni Sana dokunamamak yüreğimi böylesine acıtırken özledim seni Senin özleminle sırılsıklamdım her mevsim. Ama sen başkasını özledin… Şimdi senden gelecek haberi umutsuzca bekliyorum, Telefonun yanında kaç gece sabahladığımı hatırlayamıyorum Ama yok, bir tek bir haber bile yok. Beklemek ölüm gibi geliyor bana Aslında ölüm fikri bana o kadarda garip gelmiyor artık. Öylesine umutsuz kaldım ki ölümü tek çare olarak görmeye başladım. Ölümle ilgili planlar yaparken bile Senin geri dönme olasılığını çıkaramıyorum aklımdan. İşte bu yüzden ÖLEMİYORUM…